Categorieën
Nieuws Nieuwsbrieven

Mooie woorden, maar wie handelt ernaar?!

 In de regio opvangen – Wie heeft deze gedachte niet vaak gehoord, of misschien zelf gebruikt? Problemen oplossen daar waar ze zijn ontstaan.  Fred Westerink werkt samen met zijn vrouw Wilma Verburg in Albanië. Fred is directeur van een organisatie die zich  inzet voor rehabilitatie van Albanese gevangenen en hun gezinnen. Zowel binnen de gevangenissen als daarbuiten worden programma’s georganiseerd waardoor mensen niet meer terug de criminaliteit in hoeven.

Onze organisatie heeft 20 bevlogen mensen in dienst en werkt daarnaast met honderden vrijwilligers.  Mannen die uit de gevangenis komen worden via een hulp-programma actief geholpen om een baan te vinden terwijl ze een klein inkomen krijgen voor de eerste onkosten. Aan de andere kant leven kinderen van gevangenen vaak in een sociaal isolement. Via de organisatie van Westerink krijgen ze weer kans op scholing en zelfs op doorstuderen.

Elke week kun je lezen over Albanezen die ontecht asiel aanvragen, problemen veroorzaken of betrokken zijn bij maffia praktijken. Westerinks’ organisatie past duidelijk binnen de definitie van ‘in de regio opvangen’. Maar het blijkt helemaal niet zo makkelijk om daar dan hulp voor te vinden. Westerink: “mensen beseffen niet altijd dat een mening als ‘Hulpverlening gaat het beste in de eigen regio’ ook opgevolgd moet worden door daden’. En met daden wordt dan financiele hulp bedoeld.

Elke Albanees die door deelname aan onze programma’s besluit om niet naar Nederland of Europa te komen, maar om een fatsoenlijke baan te zoeken in Albanie, is winst. En er worden nogal wat mensen bereikt. Vele honderden gevangenen doorlopen het interactieve programma ‘The Prisoner Journey’  over een aantal levensvragen. Maar ook honderden kinderen van gevangenen en hun gezinnen door het hele land worden actief geholpen.

Een cursus voor ALLE gevangenen

Zomaar twee opmerkingen van Albanese gevangenis bewakers : ‘Als iedereen zo was als die jongens die jullie cursus volgen, dan gaven we hen ’s avonds de sleutels en gingen wij naar huis’.
Of een andere bewaker die bezorgd was om zijn eigen zoon: ‘Ik wil dat mijn zoon wordt als jullie’.

Westerink: Ik zou willen dat mensen ons steunen in ons werk in Albanië – opvang in de regio. Een hele goede manier daarvoor is om een donatie te doen via stichting Gevangenenzorg Albanie die het werk in Albanie ondersteunt:
U vindt die via www.gevangenenzorgalbanie.nl

Als u op deze link klikt, heeft u de mogelijkheid direct te doneren

 

Het bovenstaande artikel is ook opgenomen in de digitale krant Veluweland.nl

Categorieën
Nieuws

Trots en ‘Ontevreden’

Deze week heeft Gevangenenzorg Albanie een mooie onderscheiding ontvangen van Prison Fellowship International.
Voor onze ‘gewaardeerde steun aan het Prisoners Journey programma in Albanie’.

Het is goed om te weten dat Gevangenenzorg Albanie wordt gesteund door jullie, vrienden en bekenden die het werk onder de gevangenen een warm hart toe dragen. Met andere woorden deze onderscheiding is voor jullie!
Dank voor jullie support, interesse, bijdrage en gebed. Hiermee hebben we tot nu toe al honderden gevangenen bereikt met deze cursus over ‘Jezus de gevangene’:
Wie was hij, Waarom kwam hij en Wat moet ik daar mee.
Reden genoeg om Trots op te zijn!

Maar we willen geen honderden, maar duizenden gevangenen bereiken met deze cursus van 8 weken. We hebben daarvoor de toestemming van het gevangenis wezen en de middelen via de onmisbare hulp van Prison Fellowship International en de interesse van de Albanese gevangenen.
Nu nog de vrijwilligers! We zijn er nog lang niet. Dat is de reden voor de ongebruikelijke toevoeging: Ontevreden.

Ben je net als ons ‘ontevreden’ met het feit dat nog niet alle gevangenen bereikt zijn, dan vraag ik je ons te blijven steunen, of om te beginnen te steunen. Ook via deze site kun je doneren, door op deze link te klikken, en te kiezen voor The Prisoners Journey.

Een hartelijke groet,

Certificering in Fushe Kruj

Fred Westerink

 

Categorieën
Nieuws

Nieuwsbrief 42 uit Albanie – wat is er toch weer gebeurd

Wilma en ik hadden het nog zo goed voorgenomen – ietsje rustiger aan doen. Nou, niks ervan!
De afgelopen periode hebben we het meer dan druk gehad. Maar wat een prachtige ervaringen hebben we daar ook van gekregen.
Met groot plezier heb ik alle informatie bijeen gesprokkeld, en t is heel wat, maar man wat is er toch weer allemaal gebeurd. Deze nieuwsbrief is met name over het gevangeniswerk van mij, Fred.  Ik zou het waarderen als je even de tijd neemt voor deze update, klik eens door op de verschillende links in deze update, het is echt de moeite waard!

Een voorganger belde me 2 weken geleden s ‘avonds op en hield niet op met me te bedanken.  “Dat jullie me weer gevraagd hebben naar de gevangenis te gaan. Ik wist niet dat ik t zo gemist heb”.

The Prisoners Journey – ‘Jezus de Gevangene’
Een week lang zijn we “onder vuur” genomen door de vrienden van PFI – Prison Fellowship International, hoe we dit programma hebben geïmplementeerd. Met andere woorden – is hun geld goed besteed. Anderzijds wilden ze ook graag van òns leren hoe we in een overwegend moslimland zijn omgegaan met dit evangelisatie instrument.  We zijn overtuigend geslaagd!

‘Ik kwam hier echt om jullie eens flink dwars te zitten, en de hele bende te verzieken. Maar nu hebben jullie me weer hoop gegeven, en geloof dat het ook voor mij nog weer goed kan komen’ – een gevangene na afronding van The Prisoners Journey 

Een super gemotiveerde groep vrouwen is met de GZB is naar  Albanie gekomen. Dat is een bijzondere reis geworden. Veel gezien, veel geleerd, en veel genoten. Hieronder een impressie, en op deze link is het hele verslag terug te lezen.

Voor het eerst hebben we als experiment ‘een stukje uit het dagelijks leven van de Albanezen’ georganiseerd. De GZB vrouwen draaiden in kleine groepjes mee met Albaneze gezinnen. Tuinieren, werken op het veld, eten maken, etc. Na afloop waren de Albaneze vrouwen vreselijk dankbaar, ze voelden zich zó gewaardeerd door dit bijzondere bezoek. 

Een DIVA bij de gevangenen.
Nina Åstrom, samen met haar drummer Jim Hakola, Ediis en Minna zijn voor de derde keer naar Albanie gekomen om concerten voor de gevangenen te verzorgen. Opnieuw was er de verwondering bij de gevangenen – ‘wat doet zó’n vrouw nou bij ons, waar hebben we dat aan verdiend?’ Da’s een prima start om iets over de liefde van God te vertellen. Die gaat zelfs door de dikste muren en tralies! Lees Romeinen 8 vers 35 maar eens. Hier een video impressie.

Werkbezoek uit Zeeland
Onze vrienden uit Arnemuiden zijn  een midweek geweest om met eigen ogen ons werk te zien en mee te maken. Al 2 jaar steunt de Gereformeerde kerk uit Arnemuiden onze projecten: de voedselbank van Wilma en ons werk met de gevangenen, onze projecten met kinderen van gevangenen en het werk met families van gevangenen. We zijn trots op zulke vrienden, die tijd en energie geven om ons werk mogelijk te maken! Klik op de foto of op  deze link voor het prachtige video verslag.

Het Gevangenis Ziekenhuis
In mijn 9 jaar dat ik in Albanie woon en werk heb ik niet eerder de volgende tekst zo sterk ervaren als bij dit project:
…Maar wat je voor de minste van mijn broeders hebt gedaan, dat heb je voor Mij gedaan …
In verschillende eerdere oproepen hebben we verteld hoe onmenselijk de gevangenen met een psychische aandoening moeten (over-)leven. Met ondersteuning van meerdere partners zoals Hoop voor Albanie, Stichting Albanie Comité  en Mensenkinderen hebben de vrijwilligers van stichting Ep en Vloet een week lang de hele psychiatrische afdeling aangepakt – electra, sanitair, doorslaande muren, bedden repareren, schilderen, nieuwe materialen, van alles!

Op het moment dat de Minister van Justitie net een week geleden was ontslagen, en op de dag van onze aankomst de Directeur van het Gevangeniswezen werd ontslagen, kregen wij het wél voor elkaar om ALLE gevangenen te verplaatsen, flex-machines om muren en tralies door te slijpen, boren, vijlen,   messen en wat al niet meer naar binnen te brengen. Wonderen aan alle kanten. Klik hier voor meer informatie 

Dank zij jullie ondersteuning kunnen we dit werk doen. We zijn er bijzonder content mee.
Begin juni is Esther Klaassen gekomen, om te helpen ons werk te coördineren, en verder te professionaliseren. Ze brengt een schat aan ervaring mee vanuit haar werk met Gevangenenzorg Nederland. Ik ben er blij mee.
Samen met onze Albanese collega’s zijn onze verwachtingen hoog positief. Samen met Esther zijn we benieuwd wat de komende tijd gaat brengen, in het geloof “..dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede..”

En verder ..
Leon is een jongen van 10 jaar (TIEN), Hij vroeg aan de voorganger in zijn buurt of hij ook naar de kerk mocht komen. Maar natuurlijk was het antwoord. Leon wilde graag voor zijn vader bidden, die in Kosovo in de gevangenis zat. Midden in de dienst stond hij op en zei dat iedereen mee moest bidden.
Ondertussen heeft hij wel 15 vriendjes mee genomen naar de kerk, zijn zijn moeder,  zijn zusje en tante tot geloof gekomen, komt zijn oma ook regelmatig mee, en moeder is 3 weken geleden gedoopt samen met tante!

Vertrouwd bezoek 
Op dit moment is een groep vrienden hier uit de Veg Elburg – Nunspeet, onze thuis gemeente, om ons werk te bezoeken en te genieten van het mooie land en zijn inwoners. Met een aantal delen we al jarenlang dezelfde achtergrond, via familie, vrienden, jeugdgroep en wat al niet. Het weer werkt mee, de sfeer is uitermate goed, en het blijft elke keer een voorrecht om te mogen laten zien wat Wilma en ik aan mogelijkheden hebben gekregen om te doen en te ontwikkelen. Blij van!

Tussendoor zijn er nog meerdere andere hoogtepunten geweest. Eén daarvan is toch ook het bezoek van Iwan Dekker van de GZB. Samen hebben we plannen gemaakt voor de komende jaren. Gezamenlijk werken aan ‘een kerk in elke gevangenis’. Ik kan er enthousiast van worden.
Daarop vooruit lopend hebben we ook enerverende teamdagen gehad, vrijwilligers bijeenkomsten, en o ja, ons dagelijks werk 🙂

Kinderen en kleinkinderen.
Erg belangrijk, en bijzonder hoe goed we contact kunnen houden op zo’n afstand (Nederland en Italië). We genieten van elk contact en bezoek.  Ook met alle andere familie gaat contact onderhouden ‘gemakkelijk’ en waarderen we hoe Wilma en ik meegenomen worden in de plannen.

’t Is goed zo.
De update is ondertussen een heel verhaal geworden. Als je hier bent aangekomen dan hoop ik dat je er ook van hebt kunnen genieten.
Wil je meer informatie lezen of misschien zelfs ontvangen, kijk dan af en toe op www.gevangenenzorgalbanie.nl
Als je rechts op de pagina kijkt, kun je je abonneren op onze nieuwsmail. Dan ontvang je automatisch ook de kortere nieuwsflitsen.

Alle goeds gewenst, de zomer staat voor de deur, en ik hoop dat je de nodige ontspanning gaat vinden. Maar bovenal toch de Zegen van de Allerhoogste toegewenst,

Zoti ju bekofte

Fred en Wilma

Mocht je ons willen steunen om ons werk te kunnen blijven uitvoeren, dan kan dat via giften aan de kerk in Nederland (belasting-aftrekbaar):
Tav                 : VEG Elburg Zendingscommissie
Bank nr          : NL56.RABO.038.477.8453
Ovv                 : werk Fred en Wilma

Donaties voor onze projecten kan via deze link.
Op de site is ook informatie te vinden over periodieke schenkingen.