Blijf op de hoogte van ons werk in Albanië. Schrijf je in op onze updates.
Vrijdag 12 maart 16.30u is onze eerste Doe Mee Online bijeenkomst.
Online meetings, korte updates en interessante videos geven een inzicht in het werken met gevangenen, hun kinderen en families en vooral – wat een prachtige resultaten we vaak zien.
Schrijf je nu in (email: meeting@shkbsh.com) en je wordt automatisch op de hoogte gebracht van de maandelijkse online ‘Doe Mee’ meeting. Jouw betrokkenheid maakt veel mogelijk, het doet er toe!
Na bijna een jaar kunnen we de gevangenissen weer in, terwijl ons werk met de gezinnen van gevangenen nooit is gestopt. Door middel van onze projecten bieden we kansen aan kinderen en tieners waardoor ze uit de greep van criminaliteit kunnen blijven. Het aantal kinderen en tieners in onze programma’s groeit, en daarmee ook onze impact op hun levens.
Op dit moment van schrijven telt alleen de huidige dag, heeft elke dag weer nieuwe regels. Mogen we nog werken, mogen we nog naar buiten, wat is per vanaf nu verboden en hoeveel nieuwe doden zijn er. Covid 19, wat een toestand.
Vragen, nieuws, meer nieuws en nog meer nieuws.
Maandag de 23e hebben we onze eerste video vergadering gehouden met onze 20 Gevangenenzorg collega’s – geweldig hoe internet ons helpt. Bijna alle collega’s vertelden dat ze helemaal gek worden van de constante stroom negatief nieuws. En zitten te popelen om aan het werk te gaan….
Onderweg naar Tirana
Maar ook Wilma en ik zaten vanochtend vroeg, 05.15u, al te overleggen hoe we om willen gaan met de steeds nijpender situatie in ons dorp, met mensen die niets meer te eten hebben. We hebben de voedselbank onder ons huis, Woorden als bewaking, politie en plunderen vielen. Dat voelt niet goed. Dat gaan we omdraaien, van negatief denken wordt niemand beter.
Hoe kunnen we deze ongekende crisis buiten spel zetten. Vrijwel niemand mag naar buiten en het leger ziet toe op naleving. Wilma en de voedselbank gebruiken al hun contacten om toch voedsel uit te kunnen delen aan de allerarmste mensen uit de samenleving. Ook mijn collega’s zoeken actief en creatief naar mogelijkheden om ons werk met gevangenen en hun gezinnen zo goed mogelijk door te laten gaan.
“Wie had gedacht dat die dag zo snel zou komen”.
Het laatste jaar hebben we gevangenen actief verantwoordelijk gemaakt met als doel: een missionaire kerk in de gevangenis. De gedachte was dat er een-dag-zou-kunnen-komen dat wij misschien niet meer de gevangenis in zouden mogen. Vanwege het virus mag dat dus idd niet meer. Vorige week appte een collega me: “Wie had gedacht dat die dag zo snel zou komen”.
letters for prisoners
“Aan de broeders en zusters in de gevangenis”
Op dit moment zijn de kapelaans begonnen met brieven te schrijven aan de gevangenen die we de afgelopen tijd als leiders van de kerk in de gevangenis hebben getraind. Deze mannen en vrouwen kunnen dan hun medegevangenen weer een hart onder de riem steken. Wat een vondst.
Elke dag horen we de prachtigste verhalen – Onze collega’s schrijven mooie persoonlijke brieven. Een meisje van 15 jaar schreef ook een brief aan de gevangenen waar haar vader vrijwilliger is. Wat een passie en wat een oprechte zorg voor die mannen!
Nu dat we daar zo’n behoefte aan hebben, valt het me nog weer op wat een prachtige voorbeelden van bemoediging de Bijbel aanreikt.
Maar de antwoorden uit de gevangenis zijn ook hartverwarmend. Mannen bellen en vertellen hoe blij ze zijn met zo’n bemoediging, en dat ze bidden voor de mensen buiten de muren.
Vandaag was er in Tirana een kerkdienst voor de gevangenen, geleid door één van de gevangenen zelf. Zaterdag zijn er in de gevangenis van Korca meerdere diensten. Ook hier georganiseerd én geleid door de mannen zelf, want onze kapelaan kan er niet bij zijn!
Het virus heeft alles op de kop gezet. Daarvoor was er juist een periode dat het werk bijzonder goed ging, ondanks dat het hele land nog aan het bijkomen was van de vele vele aardbevingen. Meer daarover is via deze link te lezen: Dit wordt een goed nieuws bericht …
In februari waren Wilma en ik nog in Nederland, even bij de kinderen en kleinkinderen zijn. De twee jongste kleinkinderen waren jarig, we konden tijd besteden met Wilma’s moeder, en de rest van de familie. Een goeie tijd.
Toch gaat niet alles vanzelf, en maken we ons nog wel zorgen – De afstand is deze dagen wel heel definitief nu niemand meer kan reizen. Hoe zal dat gaan als iemand van ons ziek wordt… We bidden dat iedereen deze periode goed zal doorkomen.
Onze oudste dochter die sinds kort weer in Nederland woont, heeft dringend een woning nodig waar ze zich officieel kan inschrijven. Al die tijd heeft ze nog geen passende woning kunnen vinden.
Als iemand nog een betaalbare woning weet in de regio Elburg ’t Harde Doornspijk? Laat t ons weten!
Gegroet!
Ook al worden we dezer dagen geconfronteerd met zaken waar je eigenlijk nooit over zou willen nadenken, we willen ons niet laten beperken door het moment.
Wilma en ik hebben allebei gisteren onze vergunning gekregen om vanwege ons werk toch te mogen reizen, samen met onze collega’s zijn we weer actief en vinden we veilige mogelijkheden om ons werk door te zetten, zowel Wilma als ikzelf hebben we nog volop plannen en wensen voor de komende tijd, we zijn blij dat we gezond zijn, en zijn blij met onze familie en vrienden waardoor we ons werk hier kunnen doen in Albanie. Een korte impressie van ons werk is te zien in de video via deze link Fred & Wilma 2020
Na de aardbeving hebben we van verschillende kanten geld gekregen voor noodhulp. Op dit moment zijn er veel mensen zonder inkomen en zonder reserves. Wilma en ik hebben besloten een deel van het aardbevingsbudget nu in te zetten voor de mensen die volledig zonder eten zijn komen te zitten door de Corona Lockdown in Albanie.
Mocht je bij ons werk betrokken willen zijn, dan kun je je rechts boven aan de pagina aanmelden om op de hoogte te blijven.
Aardbeving
Aardbeving en Corona Hulpverlening
Via de doneer-knop kun je een bijdrage maken voor ons werk. Als je kiest voor ‘aardbeving’ dan gebruiken wij het voor directe hulp nu mensen getroffen door de Corona crisis.
Hartelijk dank voor jullie steun en medeleven. Het doet ons goed.
Momenteel worden we ons meer dan ooit bewust hoeveel we met elkaar verbonden zijn – overal zijn de ingrijpende gevolgen merkbaar van t Corona virus. Ik wens ons allen rust, goede gezondheid en zo een snel einde aan de verlamming.
Romans 15:33 En de God van de vrede zij met u allen zijn. Amen.
Deze dag zal voor tientallen jaren een verschrikkelijke mijlpaal blijven. Een aardbeving met een kracht van 6,4 met meer dan 50 doden, honderden gewonden, en meer dan 1.000 woningen en flatgebouwen ingestort, geknakt en onbewoonbaar verklaard. Wij maken ons op voor de nasleep.
Aardbeving
Deze eerste dagen is er behoefte aan krachtige hulpverlening, zoals die gelukkig wordt gegeven door de Albanese overheid, de bevolking en omringende landen. Geweldig om te zien en te horen hoe duizenden mensen dag en nacht worden geholpen met voedsel, kleding, tenten, matrassen, registratie, wc’s en alles wat je eigenlijk nooit zou willen weten over noodopvang bij rampen.
Gevangenenzorg Albanie – Prison Fellowship Albanie – wij doen ons best om bij te dragen wat we kunnen. Allereerst hebben verschillende collega’s hun families in veiligheid gebracht. Anderen hebben hun kerkgebouw open gesteld voor slachtoffers; weer anderen hebben onvermoeibaar meegeholpen met de onmogelijke taak om hulp te bieden.
De naschok gaat komen. Mensen zijn geliefden verloren, hun huis, hun werk, hun vertrouwen in de toekomst. Helaas weten we nu al dat de overweldigende hulp die nu geboden wordt, niet voldoende zal zijn. Mensen zullen buiten de boot vallen, hulp zal niet voldoende zijn en het verdriet dáárover zal de volgende naschok zijn. Wij gaan dat niet afwachten!
Naast hen staan, tot ze t zelf kunnen
Help ons, als de noodfondsen op zijn, de reddingsploegen vertrokken en de aandacht en de media verstomt. Dat moment, die mentale naschok, willen we klaar zijn! Ons doel is tenminste 25.000 euro inzamelen, om tientallen mensen vaste grond onder hun voeten te bieden. Wij kennen de mensen die we helpen, en weten wat zij nodig gaan hebben om hun leven weer op te bouwen. Jouw gift van 10, 50 of 1.000 euro, biedt hoop op een nieuwe start!
Een nieuwsbrief van Fred en het gevangenen werk. Volgende keer weer een update vanWilma.
met super zus Lois
Maar eerst ons gezamenlijk nieuws:
ZANE Ilaj is ons 4e kleinkind, op 12 februari geboren bij Joram en Maaike en broertje van Lois. Zane doet t geweldig goed. We wensen hem veel Zegen over zijn leven, en voor iedereen om hem heen.
“ach één handtekening, wat maakt dat uit” Vorige week kwam een jonge buurvrouw langs op kantoor. Kun je even tekenen dat ik met succes m’n stage bij jullie heb afgerond. Dan krijg ik straks een betere baan. Ik had haar nog nooit gezien.
Maak je geen zorgen, zei ze nog, ik ga niks doen hoor. ’t Is alleen om een betere CV te hebben.
Corruptie komt helaas nog heel veel voor, in alle lagen van de samenleving.
Menswaardige ziekenboeg
Helaas is een beschuldiging ook snel gemaakt. Eind vorig jaar hebben we een prachtig renovatie-project gedaan met Nederlandse vrijwilligers in de gevangenis van Rrogozhine. De directeur van de gevangenis is een vriend van mij. Hij had alles tot in de puntjes geregeld zodat we de ziekenboeg konden opknappen tot een professionele, menswaardig plek. Een paar dagen nadat het project klaar was werd hij op non-actief gesteld, vanwege fraude voor zo’n 200 euro. Niks te maken met ons project. Nu, maanden later is hij nog niet gerehabiliteerd.
Man wat een geweldig werk Ons team telt 20 personen waaronder 11 kapelaans (gevangenis-dominees) en 3 maatschappelijk werkers.
Samen met 70 vrijwilligers bezoeken we gevangenen door heel Albanie.
Met ruim 50 kerken samen zorgen we dat kinderen onderwijs volgen, helpen we honderden gezinnen de armoede te boven te komen, en helpen we ex-gevangenen om terug te kunnen keren in hun eigen gezin en in de maatschappij. Hieronder staan een aantal pagina’s uit ons jaar-rapport voor 2018.
Hoe zo’n boekje ons mooie werk zo treffend in beeld kan brengen, ik kan er naar blijven kijken. Klik hier maar eens.
Zoveel steun om ons werk te kunnen doen, zoveel partners om mee samen te werken, zoveel impact in de levens van mensen aan de onderkant van de samenleving, ik ben er blij van.
Pas op de plek
Na jaren hard werken aan goede contacten met almaar wisselende ministers, directeuren, politie chefs en hoofden van de educatieve staf lijkt het alsof we onze plek hebben gevonden. Veranderingen van mensen of wetgeving verstoren niet zomaar meer ons werk; directeuren nodigen óns uit om activiteiten in hun gevangenis te starten; kerken zijn bijna vereerd als we met hen willen samenwerken; en de overheid nodigt ons steeds vaker uit om mee te denken met nieuwe wet- en regelgeving. Het is een bijzondere situatie, een bevoorrechte situatie ook, die we koesteren.
Geen reden tot overmoed, maar wel een reden tot dankbaarheid.
Het lijkt een beetje op ‘oogsten wat we gezaaid hebben’.
Tegelijkertijd is dat ook reden om dan weer vooruit te kijken – blijft de situatie zoals die is, moeten we misschien zaken anders gaan doen? Wat kunnen we verbeteren?
De situatie in Albanie is verre van perfect, er blijft genoeg werk aan de winkel. Ik vind het een hele uitdaging om hiermee bezig te zijn. Een leuke uitdaging, en tegelijkertijd een spannende. Wat gaat de toekomst brengen.
Dit verhaal wordt beslist vervolgd ……
Zomerse dagen Tsja, en als dan de lente begint, dan ga je t verschil met Nederland wel merken. Als het zonnetje schijnt is t ook gelijk erg lekker. Eindelijk hebben we de motor weer gepakt en zijn we t land in gereden. Prachtig.
Net achter ons huis wordt de Rruga e Arberit aangelegd, de Koninklijke weg. In de 12e eeuw waren de Arber de heersers over het gebied dat nu Albanie is.
De weg dwars door de bergen is met recht Koninklijk, maar dan vanwege de majestueuze bergen en vergezichten. Eén en al genieten om daar te rijden of te lopen.
Na bijna 11 jaar zijn we nog steeds onder de indruk van de pracht van het land, terwijl het ons tegelijk bijna therapeutisch ont-stressed. Als je de tijd hebt heb ik hier een aantal foto’s van het prachtige Albanie.
Ons huis in Elburg We zijn nu bijna 11 jaar in Albanie, en al die tijd hebben we veel geluk gehad dat we ons huis in Elburg hebben kunnen verhuren. De huidige bewoners gaan er rond juni/juli uit, en gelukkig hebben zich al nieuwe huurders gemeld!
Maar na zoveel jaar is het nu wel tijd voor enig onderhoud.
We zoeken iemand die dit onderhoud samen met ons en voor ons wil ‘uitvoeren’, samen met een paar handige personen. Sommige klussen kunnen worden uitbesteed, maar het zou fijn zijn als er iemand is die dit wil coördineren. We hebben overleg met de huidige én nieuwe huurders en denken dat dit rond eind juli zou moeten plaatsvinden.
Als je wilt helpen neem dan even contact op met mij, via email of facebook.
Mocht je ons willen steunen om ons werk te kunnen blijven uitvoeren, dan kan dat via het tabblad Meehelpen op deze site, of via giften aan onze kerk in Nederland:
Tav : VEG Elburg Zendingscommissie
Bank nr : NL56.RABO.038.477.8453
Ovv : werk Fred en Wilma
Via de volgende link kunt u de volledige informatie lezen over het AVG beleid van de stichting Gevangenenzorg Albanie – AVG – Privacy beleid
December Feestmaand. Deel jouw feestmaand nu met onze mensen en we maken samen het verschil, voor geïsoleerde gezinnen van gevangenen, tieners uit ons Dream Academy programma, re-integratie van voormalig gevangenen en ons Prisoner Journey programma. Lees hier over de kansen die Sajmir en Sokol bieden aan ‘onze mensen’ die die tweede kans verdienen.
We zijn nu bijna 11 jaar in Albanie, en al die tijd hebben we veel geluk gehad dat we ons huis in Elburg hebben kunnen verhuren. De huidige bewoners gaan er rond juni/juli uit, en gelukkig hebben zich al nieuwe huurders gemeld!
