Eėn van onze kapelaans wordt staande gehouden door een politie agent in de gevangenis. ‘Kan ik eens met je praten’ zegt hij? Een paar dagen later ontmoeten ze elkaar in een cafe met een kop koffie.
De politieman blijkt een bezorgde vader: Mijn zoon gaat de verkeerde kant op, hij studeert niet, werkt niet, hangt maar wat rond met vrienden en overdag slaapt hij en ’s nacht is hij de hort op.
Ik zie jullie van Shkbsh nu een aantal jaren je werk doen in de gevangenis, en het valt me op dat jullie anders zijn.
Ik wil dat mijn zoon ook zoals jullie wordt.
Dat is natuurlijk een mooie ingang om verder te spreken – wat vindt de man dan anders, en blijkbaar beter, en hoe komt dat dan dat wij anders zijn. Eėn koffie afspraak is inmiddels al vele afspraken geworden, en de zoon is uitgenodigd om langs te komen in de kerk van de kapelaan.
Daar is genoeg te doen, en verrassend genoeg vindt de jongen het plezierig om met de jongelui van de kerk om te gaan. Binnenkort willen we hem meenemen de gevangenis in, voor de cursus The Prisoners Journey.
Dan kan hij met eigen ogen zien wat de impact van het evangelie is op andere mensen. Een impact die opvalt.
Het is goed om bewust te leven – soms is ons leven het enige evangelie dat iemand anders ooit leest ….
