Categorieën
Nieuws

Dit wordt een goed nieuws bericht …

Bovenstaande titel was de openingszin van een bericht dat ik al aan t schrijven was:
‘Verkondig onder de volken Zijn daden – Dit wordt een goed nieuws bericht”.

En toen kwam de chaos, zelfs de naam van t virus was chaos met meerdere officiële versies- Wuhan virus, 2019-nCoV, SARS-CoV-2, Corona en dan nu uiteindelijk Covid-19. Bah!
Ik heb dit bericht dus iets aangepast, maar hou de focus hetzelfde, vanuit de tekst van Psalm 9 – Verkondig onder de volken Zijn daden!

“Wie had gedacht dat die dag zo snel zou komen”.
Het laatste jaar hebben we gevangenen actief verantwoordelijk gemaakt voor onze missie: een kerk in de gevangenis. Achterliggende gedachte was dat er een dag zou kunnen komen dat we misschien niet meer de gevangenis in zouden mogen. Vanwege het virus mag dat dus idd niet meer. Gisteren appte een collega me: “Wie had gedacht dat die dag zo snel zou komen”.

Deze week schreef een collega dat hij was gebeld door een man uit de gevangenis. Mijn collega was net bij het gezin van de gevangene geweest om eten te brengen, ondanks de Corona crisis.  “Ik sta bij jullie in het krijt” zei hij. “Ik moet nog 17 dagen, dan kom ik vrij. Kan ik dan vrijwilliger worden bij jullie?”

De volgende verhalen zijn van net vóór de uitbraak van t virus. Ik deel ze nog graag.
Arber, onze kapelaan in de gevangenis van Durres schreef 2 weken geleden hoe hij werd verrast tijdens de samenkomst – Mihat, één van de gevangenen vroeg of hij iets mocht vertellen wat hem had aangesproken toen hij zijn Bijbel had gelezen. Dat mocht.
Mihat had gelezen over de overspelige vrouw, en hoe gretig iedereen was om haar te veroordelen. Maar, zo ging Mihat verder, de uiteindelijke boodschap is om juist níet te oordelen.
Zijn boodschap kwam overeen met wat de kapelaan had voorbereid. Uiteindelijk hebben de gevangenen samen en voor elkaar gebeden!

In de Kruje gevangenis voor ouderen en psychiatrische gevangenen kunnen mannen zich vaak maar moeilijk concentreren. Toch hebben we 2 groepen gestart waar we in verkorte versie de cursus

Kapelaans onderweg

Jezus de Gevangene wordt besproken. Wat een impact heeft die boodschap van Hoop bij mannen die volledig geïsoleerd van alles en iedereen zijn.

In de gevangenis van Peqin werkte de administratie de afgelopen tijd niet echt mee. Om aan onze activiteiten deel te nemen moeten gevangenen op een lijst staan. En de administratie hield die lijst altijd erg kort. Maar t mooie is dat mannen zélf op de lijst gezet willen worden. Gevangenen spoorden elkaar aan: Kom naar de kerk, hoor over hoe God aan t werk is!
De lijst werd steeds langer!! En ook hier bidden gevangenen voor elkaar.

In de gevangenis in Tirana zitten veel mannen, en onze tijd daar is kort.
Stefano, de katholieke priester zocht ons op en vroeg of we niet samen kunnen werken, t goede nieuws verkondigen. Samen met onze eigen kapelaan, de geestelijk verzorger, hebben we zoveel mogelijk gevangenen uitgenodigd, samen gebeden en daarna ons werk verdeeld. Samen kunnen we meer bereiken!

In deze spannende tijd dat we opgeroepen worden om binnen te blijven en goed voor onszelf te zorgen zijn veel van onze collega’s nog actief om de mensen om hen heen te helpen. Op de fiets, met een boodschappenkarretje, samen naar de supermarkt, wat nog maar mag. En natuurlijk met masker, handschoenen veel zeep en een vriendelijk Woord van God.

Albanie is net als de rest van de wereld geraakt door t Covid-19 virus. Net daarvoor is het land opgeschrikt door de vele aardbevingen die veel schade hebben aangericht.
Op dit moment zitten we binnen, met al onze Albanese collega’s en t gehele volk. Eén van m’n collega’s deelde dit op de groepsapp:
“Ik realiseerde me dat God ons heeft gekozen om juist nu Zijn getuigen te zijn. Wij mogen nu naast de mensen staan, helpen waar mogelijk, en hen vertellen dat er meer is dan de ellende om ons heen”.
Dat is niet gemakkelijk, maar we gaan ’t doen. Omdat we de belofte hebben:

Matthew 28:20
En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen

Sterkte in deze bewogen tijden, Gods onmisbare Zegen gewenst,

Fred Westerink
Tirana, Albanie